لیزنا: فاطمه پازوکی، مسئول کمیته روابط بینالملل انجمن کتابداری و اطلاع رسانی ایران: ایدۀ راه اندازی کارگروه یا کمیتۀ روابط بین الملل انجمن کتابداری و اطلاع رسانی ایران به سال ۲۰۱۵ و حضور در کنفرانس ایفلا باز میگردد. زمانی که برای ارائه مقاله در کمیسیون استاندارد شرکت کرده بودم، رئیس کمیته، پیش از ارائه مقالات، گزارشی از وضعیت پژوهش های حوزه استاندارد در جهان ارائه کرد. در آن گزارش که به گفتۀ رئیس کمیته استاندارد، هشت ماه برای گردآوری دادههای آن زمان صرف شده بود، در قالب یک اینفوگرافی از نقشۀ جهان، میزان فعالیتهای پژوهشی و اجرایی در حوزۀ استانداردهای کتابداری و کتابخانهای را در طیف رنگ سبز تیره و روشن ارائه شد. با دقت به نقشۀ به تصویر درآمده بر پردۀ نمایش خیره شده بودم اما هرچه بیشتر دقت میکردم کمتر اثری از ایران مییافتم. تصویر کشورم حتی در طیف رنگ سبز هم روشن نبود! یک خاکستری یأس آلود تمام پهنۀ گربۀ خاورمیانه را در بر داشت. زمانی که نوبت ارائۀ مقالهام شد، با تعدادی کتاب و مقاله و سند پشت تریبون رفتم و گفتم: برایم عجیب است که طی ده ماه مرور پیشینۀ پژوهشهای ذکر شده هیچ یک از این منابع که شاید کمتر از یک صدم منابع منتشر شدۀ ایرانی را تشکیل میدهند دیده نشده و این مایۀ تأسف است. بعد از ارائه ام ایشان مجددا پشت تریبون رفت و ضمن ابراز خرسندی و قدردانی از مطالب ارائه شده با عنوان "لایۀ پنهان منابع انبوه" و با تعیبر کوه یخ نام برد. وی در تعریف این عبارت به ضعف وب سایتها و پایگاه های اطلاعاتی و منابع منتشر شده "به زبان انگلیسی" اشاره کرد.
نمیشد خرده گرفت. حق با او بود. همانطور
که ما از منابع منتشر شدۀ انبوه به زبانهای چینی، عبری، پرتقالی، اردو،
پنجابی، ایتالیایی، لیتوانیایی، فیلیپینی و ... نمیتوانیم بهرهمند شویم
مگر به مدد چکیدۀ انگلیسی آنها ، چگونه انتظار داریم که مطالب پراکنده،
نامستند و به زبان غیر معیار، ما را به جهانیان بشناساند؟ یاد جملۀ مشهور و
مؤکد بانو نوش آفرین انصاری افتادم: جهانی بیاندیشید، بومی عمل کنید!
چگونه می شود جهانی اندیشید اما به زبان بین الملل وقعی ننهاد؟!
